20.1.09

Μέρες Ιανουαρίου

Το αγόρι μου λείπει μακρυά για δουλειές. Πολλά βράδυα χωρίς αγκαλιά. Πρώτα οι διακοπές στο νησί, τώρα αυτό το ταξίδι. Τον βλέπω απ'την οθόνη του υπολογιστή να μου στέλνει σιωπηλά κρυφά φιλιά. Σαν τέσσερα (και βάλε) χρόνια πριν όταν τον πρωτογνώρισα. Φάτσες και χαμόγελα με πλήκτρα και πάντα κάποιος στο δίπλα δωμάτιο.

Έδώ παίζουμε το "έκτο πάτωμα" για άλλη μια φορά. Μόνο που τώρα πάμε απ'τον πρώτο στον τρίτο με τις πυτζάμες μας, και πάλι πίσω. Να μαγειρέψει η γειτόνισσα να φάμε, το βράδυ DVD και ένα τελευταίο τσιγάρο παρέα πριν τον ύπνο.

Οι μέρες δε περνάνε γρήγορα. Με το λεωφορείο στο μάθημα και με τα πόδια πίσω στο σπίτι. Χτυπάω τα πορτοκαλί μου εισητήρια και κοιτάω απ'το παράθυρο σχεδόν σαν τουρίστας. Κάποιες μέρες όμως είναι εξαιρετικές. Αυτές που ξυπνάς στην ώρα σου χωρίς πονοκέφαλο, πίνεις ένα ζεστό καφέ και μετά είσαι χρήσιμος. Αυτές που είσαι χρήσιμος είναι οι καλύτερες. Ή έστω αυτές που καταφέρνεις όσα έχεις να κάνεις, και νιώθεις ικανός και δε βαριέσαι και δεν απορείς που πήγε η μέρα σήμερα.

Έρχονται γάμοι και χαρές το καλοκαίρι λέει η μάνα μου. Μάλλον πρέπει να αγοράσω το πρώτο μου κουστούμι. Και κάπου εκεί ανάμεσα στις μπομπονιέρες ένας χρόνος ολόκληρος χωρίς αυτόν θα έχει περάσει. Έχουμε ακόμα καιρό. Μα εγώ κοιτώ το μπαλκόνι μου και τον φαντάζομαι να κάθεται με ένα φραπέ αχτύπητο σε χαμηλό ποτήρι και να τρίβει τα μούτρα του αντίκρυ σε ένα ήλιο δυνατό.

Έχουμε ακόμα χειμώνα μπροστά μας. Ελπίζω να κάνει κρύο εδώ. Να ασπρίσουν όλα. Να παγώσουμε για λίγο ακόμα το μέσα μας. Να παίρνω το αγόρι μου αγκαλιές πολλές κάτω απ'το πάπλωμα και να του χαιδεύω το στήθος. Μετά να τον φιλώ στα μάτια για όνειρα γλυκά και να ησυχάζουν όλα. Γύρω μου και εντός μου.

6 comments:

apparos said...

Αφήνει την αίσθηση του γλυκού.
Υπομονή μέχρι να είστε πάλι μαζί!

ProFyLaKtiKo said...

θα συμφωνήσω με την πρόταση περί ημερήσιας χρησιμότητας (αφού πάντα πιω καφέ)...

επίσης, θα γυρίσει το αγορίνι σου. θα δεις.

κατά τα άλλα εγώ θέλω να χιονίσει να αποκλειστώ με το δικό μου αγόρι εδώ.

ευγενείς πόθοι θα μου πεις.

ΠΑΥΛΟΣ said...

Θα περάσει γρήγορα θα δεις!

Είδωλο said...

Oι μερες δεν περνανε με τιποτα
ΤΙ ΠΟ ΤΑ

Αμην να κλεισει το συμπαν. Xρειαζομαι ενα διαλλειμα απο την ζωη μου

Anonymous said...

Μεγαλη μας τιμη...!!! (για το κουστούμι λεω). Καιρος να αναλάβεις τις ευθηνες σου :)


xxxx

P.S Ωραιο κείμενο, περιργαφικό, γεμάτο εικόνες και συναισθήματα σαν κινηματογραφική ταινια.

gay super hero said...

Πολύ-πολύ όμορφο ποστ.

Mπράβο σου:-)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...