η ζωή είναι αγρίως απίθανη

Η Μαργαρίτα Καραπάνου έφυγε κάπου εκεί στα τέλη του 2008.
Άφησε όμως πίσω της για μας τα προσωπικά της ημερολόγια στο τελευταίο της βιβλίο με τίτλο "Η ζωή είναι αγρίως απίθανη"

Τα κείμενά της ξεκινάνε το 1959, όταν σε ηλικία 13 ετών ακολουθεί τη μητέρα της, τη συγγραφέα Μαργαρίτα Λυμπεράκη, στο Παρίσι και τελειώνουν το 1979 σε ηλικία 33 ετών όταν πια έχει εκδοθεί το πρώτο της βιβλίο.

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου

Δεν πιστεύω στην ηθική. Δεν πιστεύω, επειδή δεν υπάρχει. Ό,τι κι αν κάνει ο άνθρωπος, αναγκαστικά θα βάλει κάτι βρόμικο μέσα του. Αλλά απ' τη βρομιά μπορεί κανείς να βγάλει αριστουργήματα. Πρέπει να ξέρεις να βρίσκεις την ομορφιά στο καθετί. Πρέπει να βλέπεις παντού την ομορφιά, γιατί κατά βάθος όλα είναι όμορφα. Τα πάντα κρύβουν κάτι όμορφο και πρέπει να μπορείς να το ανακαλύψεις - εκείνοι που μπορούν είναι οι «καλλιτέχνες». Αυτή είναι η δουλειά τους, ο σκοπός τους. Να ψάχνουν, να βρίσκουν, να ομορφαίνουν, να δείχνουν.

1961 (15 ετών)

Η Καραπάνου υπήρξε η συγγραφέας που με συγκλόνισε περισσότερο απο οποιονδήποτε άλλο.
Η γραφή της μιλάει κατευθείαν μέσα σου χωρίς να σου επιτρέψει να φιλτράρεις τα λόγια και τις λέξεις της. Θυμάμαι όταν διάβαζα το "ΝΑΙ" σε μια δύσκολη προσωπική περίοδο ένιωθα σαν να ζούσα μαζί της στο σκοτάδι της και μετά στο φως της.
Η γραφή της μοιάζει πολλές φορές με αυτόματη γραφή και φαίνεται να πηγάζει κατευθείαν απο μέσα της, απο το ασυνείδητό της, χωρίς να αφήνει το υπερεγώ της να αστυνομεύσει τις λέξεις της.
Η Καραπάνου έχει την ικανότητα να σε παρασύρει στον κόσμο της και να σε παίρνει μαζί της στα ταξίδια της και για αυτό της είμαι ευγνώμων.