21.6.10

Αποδυτήρια.

Πριν λίγες μέρες πήγα για πρώτη φορά στο Καυταντζόγλιο που βασικά επίσημα το λένε Καυτανζόγλιο. 10 χρόνια σ'αυτή τη πόλη και παίζει να'ναι η πρώτη φορά που πάω γήπεδο. Παίζανε μπάλα κάτι συμφοιτητές και κάτι φίλοι και πήγα να δω τον αγώνα. Μέχρι εδώ όλα καλά κι΄ όλα ωραία.
Τελειώνει που λες το παιχνίδι και λένε τα παιδιά "πάμε για κάνα ντουζάκι τώρα?" Εγώ παγοκολόνα. Δηλαδή τώρα αυτοί θα πάνε όλοι μαζί στα αποδυτήρια 10 μαντράχαλοι? Το καταπίνω. Κάθομαι στις κερκίδες με κάτι άλλα παιδιά λέμε βλακείες και σε κάνα μισάωρο σκάνε τα φρεσκολουσμένα παιδιά. Πλησιάζω ένα δυό που κάνουμε παρέα και τα αρχίζω στις ερωτήσεις " και πως ήτανε ρε τα αποδυτήρια εδώ?" " και είναι ομαδικά τα ντουζ?" Ναι μου λένε φαντάσου ένα δωμάτιο με ντουζιέρες χωρίς διαχωριστικά χωρίς τίποτα. Καλά ρε μαλάκες, τους λέω, δε ντρέπεστε έτσι στο ξεκούδουνο να δείτε ο ένας τον άλλο γυμνό? Όχι, μου λένε τι να ντραπούμε? μη πέσει σε κανέναν το σαπούνι?
Τα συμφοιτητάρια ξέρουν για μένα. Δε ρωτούσα έτσι στο άσχετο. Ήταν κάτι ανάμεσα σε σοβαρό και σε αστείο. Με πραγματικό όμως ενδιαφέρον για το πως είναι τα αποδυτήρια σε τέτοια γήπεδα.
Ένιωσα όμως και κάτι άλλο μέσα σ'όλο αυτό πέρα απο απορία για το αν ντρέπονται τ'αγόρια και το πόσο εύκολο τους είναι. Ένιωσα σαν παιδάκι που δε το παίζανε και που δε μπορούσε να παίξει. Είναι ένας αντρικός κόσμος που εμείς οι gay άντρες ίσως ποτέ να μη μπορέσουμε να νιώσουμε. Το πόσο εύκολα στέκεις γυμνός μπροστά στον άλλο χωρίς να σημαίνει τίποτα και χωρίς να νιώθεις κάτι το ερωτικό.
Ίσως είμαι λάθος. Ίσως δεν είναι μόνο στον κόσμο των str8 αυτή η εμπειρία. Απλά σίγουρα δεν είναι στο δικό μου κόσμο. Νιώθω όμως πως όλοι συμμετέχουν σε μια συνάντηση ενηλίκων που εγώ δε μπορώ να έχω λόγο. Σαν τότε στη γειτονιά που μαζεύονταν τα πιο μεγάλα παιδιά να ανταλλάξουν τσόντες και μένα πάντα με αφήναν στην απέξω.
Είναι κάποια πράγματα στην αντρική συμπεριφορά που ίσως να μη καταλάβω ποτέ. Και το πόσο εύκολα στέκεσαι γυμνός μπροστά σε ένα άλλο άντρα είναι στη κορυφή της λίστας μου. Ίσως φταίει που δε μεγάλωσα έτσι. Μα και πάλι δεν είμαι κανένας ιδιαίτερα ντροπαλός. Έχω φίλους που δε μπορούν να τους δεις ούτε καν με το εσώρουχο. Σ'αυτό είμαι στ'αρχίδια μου χαλαρός. Αλλά αυτός ο άλλος κόσμος στα αποδυτήρια είναι διαφορετικός.
Ναι προφανώς είναι και ερωτικό. Άσχετα αν έχει εκεί κάποιον που γουστάρεις ή οχι το μέρος απο μόνο του μου μοιάζει να έχει κάτι ... και ας λένε οι str8 φίλοι μου πως εκεί μέσα απλά βρωμάει ποδαρίλα...

ΥΓ: και αν σου σηκωθεί εκεί??!

12.6.10

Ασυναρτησίες (24)

οι μέρες μου είν'αργές.

ζεστά πεζοδρόμια
ζεστός ύπνος
ζεστά όνειρα

οι μέρες λυγίζουν.

ψάχνω να χαράξω μια

κρασί στο μπαλκόνι
να φυσάω το καπνό μου ψηλά
και να τον βλέπω
να γίνεται μπλε
πριν φτάσει στ' αστέρια.

κάτι καίγεται μέσα μου
μαζί με τον καπνό μου

ξυπνάω ιδρωμένος
αλλάζω μπλούζα
ψήνω καφέ
ψάχνω κάτι γλυκό

τσιγάρο πάλι
στο μπαλκόνι
λίγο πριν νυχτώσει.

φοβάμαι τον ύπνο μου
φοβάμαι στον ύπνο μου

ξυπνάω πάλι
με τα δόντια σφιγμένα.

ξυπνάω πάλι
και είναι καλοκαίρι.

οι μέρες μου είν΄αργές
οι μέρες μου λυγίζουν

ακολουθώ την ίδια κατεύθυνση.

7.6.10

λες να γίνει καλοκαίρι?

-που λες να πάμε το καλοκαίρι?

-που θα με πας?

-εδώ βρέχει ρε συ.
πάμε για ράφτινκ στην Εθνικής Αμύνης!

-πιάνει καλοκαίρι σιγά σιγά θα το δεις.
έχω καρπούζι στο ψυγείο.

-και μετά το καλοκαίρι τι?

-καλά εσύ βιάζεσαι!

-δε περνάνε οι μέρες ρε συ.
φεύγει η βδομάδα
λες ένα ουφ
και ξεκινάει πάλι.

-να το χαρείς όσο κρατήσει
γιατί μετά ποιος ξέρει πότε θα τα ξανακάνεις αυτά.

-βαρέθηκα όμως τα ίδια και τα ίδια.
ούτε το παγωτό με γεύση τσιχλόφουσκα
δε μου φαίνεται ενδιαφέρον!

-αφήστε με να κοιμηθώ
σε μια ξαπλώστρα κάτω απ'τον ήλιο
για μια βδομάδα.
Να με ξυπνάτε να τρώω κάνα χταποδάκι
και πάλι νάνι.

-τι βαρετό που ακούγεται.
πρόσεχε θα ξεσαλώσεις!
και άμα είσαι έτσι τώρα, στα 50 σου τι θα κάνεις?

-bungee jumping

5.6.10

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...