12.12.11

this is not hollywood

Το happy ending μας τελείωσε. Δεν έχει τέλος αυτό. Δεν έχει ήρωες.
Δε θα πάρεις βραβείο για το παίξιμό σου.
Οι εικόνες καταστροφής είναι αληθινές. Τι κ'αν δείχνουνε την Αθήνα και τη λένε για Μόσχα. Παγκοσμιοποίηση σου λέει.
Τι κ'αν οι δημοσιογραφάκοι φτιάχνουνε τη πραγματικότητα και το τραπεζο-ρομπότ (λέγε με πρωθυπουργό) κατευνάζει με την ήσυχη φωνούλα του τα νοικοκυριά και τη Μέρκελ.
Είμαστε στη μέση. Σαν να μας βάλανε σε μια γέφυρα να πάμε απέναντι αλλά δεν έχει. Ούτε μπρος ούτε πίσω δεν έχει.
Νιώθω πως αυτά τα Χριστούγεννα είναι τα τελευταία αυτής της κοινωνίας.
Τα τελευταία της αθωότητας του Αη Βασίλη των δώρων των βιτρίνων.
Τα τελευταία μιας κοινωνίας που τη φάγανε, φαγώθηκε που ακόμα τη τρώνε.
Κάθε μέρα πια βλέπω κάποιον να τρώει απ'τα σκουπίδια.
Το γεύμα της μέρας τους σε αυτά που πέταξες εσύ.
Πλέον όταν πετάω κάτι το αφήνω δίπλα η πάνω απ'τον κάδο.
Να το βρει κάποιος πιο καθαρό.
Ντρέπομαι.
Κουβαλάω σακούλες απ'το σουπερμάρκετ και ντρέπομαι.
Νιώθω πως με κοιτάνε.
Κοιτάω τα ντουλάπια μου και ντρέπομαι.
Και ξέρω πως κάποιοι δεν το ένιωσαν ποτέ.
Κοιτάνε τα πορτοφόλια τους και δε ντρέπονται.
Κοιτάνε το κώλο τους και δε ντρέπονται.

This in not Hollywood. Οι κακοί δε πήγανε φυλακή στο τέλος.
Η Αμερικανιά μας τελείωσε.
Ποια δικαιοσύνη και ποια αλήθεια?

Εμείς μείναμε. Όσοι μείναμε.
Χεράκια στα σκοτεινά να κρατάμε μόνο ε?

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...