26.4.10

ή εσύ ή κανείς.

ήθελα να σε πάρω τηλέφωνο σήμερα

πήγαινα πάνω κάτω στο σπίτι με το τηλέφωνο στο χέρι

μετά κατάλαβα πως δε μπορώ

και το άφησα


γιατί δεν υπάρχει άλλος που θα ήθελα να πάρω έτσι

μερικές φορές ένα τόσο ενθουσιασμένο "γεια" σου
μου έφτιαχνε όλη τη μέρα

και τα κενά είναι κενά
και ας μείνουν έτσι

η αντικατάσταση δεν έχει νόημα



δεν είναι θέση άλλου

δεν είναι καν θέση

τώρα το κατάλαβα.

ο καθένας είναι για κάτι που κανείς άλλος δε μπορεί να καλύψει.
γιατί ο καθένας είναι αυτό που σου έδωσε

και δεν είναι ρόλος.

19.4.10

white rabbit

η πόλη αυτή είναι ο μαγικός μου κόσμος.
δρόμοι, στενά, φίλοι γνωστοί
και φάτσες δίχως όνομα που μου θυμίζουν κάτι

η πόλη αυτή με κρατάει χρόνια
στα τούνελ της
τους λαβύρινθους
και στην ησυχία του γνώριμου

γίνομαι ένα
λιώνω πάνω στο πεζοδρόμιο
αφομοιώνομαι
εξαφανίζομαι σχεδόν.

στην κάθε μέρα
στην ίδια στροφή
στις βιτρίνες
που καθρεφτίζουν τη φάτσα μου

η πόλη αυτή σφυράει
και λέει πως φεύγει
αλλάζει όμως φάτσα
το πολύ και κάνα στέκι
και είναι εδώ.

μπορεί να μη σου μοιάζει ονειρικό
η μαγικό
η έστω ωραίο

μα είναι κάποτε.
ειδικά καμιά φορά
όταν έχει συννεφιά
ξεχνάς πως υπάρχεις
και θαρρείς
πως ο απέναντι
θα περάσει απο μέσα σου
στη διάβαση
ενώ εσύ κάνεις ένα τσιγάρο
χωρίς λόγο
απλά έτσι
για να το κρατάς
και το σιχαίνεσαι και συ
μα είναι εντάξει
κάποτε είναι απλά εντάξει.

και δε χρειάζεται τίποτα


12.4.10

πάμε πάλι

μπρος πίσω
πάνω κάτω

παίζει ping pong.
γυρνάνε τα κεφάλια
μια εδώ μια εκεί.

πάμε πάλι

μπρος πίσω
πάνω κάτω

πάμε κάπου?

4.4.10

This is Fucking L.A

This is Cyprus calling!

Το νησί κλείνει ασφυκτικά
δεν έχει χώρο να πας
δεν έχει καμία διέξοδο

Θα μπορούσες να πας προς τα μέσα
αλλά οι κάτοικοι αποφάσισαν
να πάνε προς τα πάνω

όχι δε μιλάω για καμία ανάταση πνεύμτατος.
Μιλάω για τραπεζικούς λογαριασμούς
για σπίτια πάνω απο αυτό της μαμάς
(χτίσαμε της κόρης για προίκα ένα σπιτάκι πάνω απο μας)
για πράγματα που στιβάζονται.

Φτάνω στο νησί.

-Πάμε για φαγητό?
-Μα έχω φάει.
-Τι?
-Κοτόπουλο χωρίς την πέτσα
μπρόκολο στον ατμό
και σολομό,
έχω ένα συρτάρι γεμάτο σολομό.
Έκοψα το τσιγάρο και πάω γυμναστήριο κάθε πρωί στις 8.

What the fuck?

-Έλα πάμε για καφέ?
-Δε μπορώ έχω ραντεβού για μασαζάκι!

-Έλα πάμε για καφέ?
-Δε μπορώ ετοιμάζω βαλίτσες για Κίνα.
η εταιρία με στέλνει για δουλειά.
η εταιρία μου πήρε ένα BlackBerry
η εταιρία μου πήρε ένα αμάξι
Σ'αγαπώ Ω εταιρία!

-Έλα πάμε για καφέ?
-Δε μπορώ!πάω τις κόρες μου στο ξενοδοχείο!
-Τις ποιές?
-Τα σκυλιά μου καλέ! και μετά και εγώ ξενοδοχείο.

-Έλα πάμε για καφέ?
-Δε μπορώ! Παω Αγία Νάπα, Πάω Παραλίμνι Παω στο εξοχικό.
(Δεν είχατε χωριό! Φτιάξατε χωριό! Μέσα στο χωριό!)

-Έλα πάμε για φαγητό?
-Δε μπορώ! Κάνω μια νέα δίαιτα! Cambridge τη λένε!
Τη κάνουν όλοι οι αστέρες του hollywood!
και εσύ έχεις πάρει κάποια κιλά ε?

What the fuck?

οι φίλες μου δείχνουν η μια στην άλλη το μονόπετρό τους. καθαρά διαμαντάκια. πανάκριβα διαμαντάκια. -Και πως σου έκανε πρόταση? -Αχ τι γλυκόοοοοοο και δώστου ουρλιαχτά πάνω στο δαχτυλίδι και δώστου φιλιά και δώστου δώστου δώστου.

Ξέρεις, μου λέει, πήγαμε και για σκί στις Άλπεις! Να μπεις στο FaceBook να μας δεις!
Ναι δε θα παραλείψω!

Ξέρεις, μου λέει, ο αρραβωνιαστικός μου και οι φίλοι του πήγανε για bachelor party στην Πράγα! και εγώ για Hens night (για ποιο night?) στην Αθήνα!

Ξέρεις, μου λένε, άνοιξε και Budda bar εδώ! Ξέρετε, τους λέω, χέστηκα!

Ξέρεις τι? Δε ξέρω αν είναι έτσι πια όλο το νησί. Δε ξέρω αν απλά οι άνθρωποι που κάνω παρέα στη Θεσσαλονίκη δεν είναι έτσι και αν απλά κοιτάω λάθος. Σίγουρα το L.A υπάρχει και στην Ελλάδα μα εγώ μάλλον είμαι απο το Brooklyn. Η Κύπρος μοιάζει πια να ζει σιωπηλά με φωναχτά ρούχα φωναχτά εστιατόρια φωναχτές βιτρίνες. Ναι και στην Προξένου Κορομηλά άμα καττεβώ αυτά θα δω. Αλλά στη Θεσσαλονίκη έχεις επιλογή. Εδώ είναι όλα μες τα μούτρα σου. Θα πάω να ψάξω λίγο και την άλλη Λευκωσία και θα σας πω. Κάτι θα υπάρχει δε μπορεί.

και αν άντεξες να το διαβάσεις όλο αυτό ρώτα και μένα που τα άκουσα όλα σε 3 μέρες μέσα!

Πάμε για sushi?

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...