23.7.07

παίρνω δρόμο.

φεύγω για λίγο και γω με τη σειρά μου.
παω να βρω μια ωραία ξαπλώστρα να κοιμηθώ και να απολαύσω μουσικούλες.

να κοιμηθώ στο τσαντίρι μου με το μωρό μου.
να ψάχνω απελπισμένα καφέ το πρωί.
να πλατσουρίζω στα ρυχά.
να φάω χταποδάκια.

να δω τ'αστέρια καθαρά χωρίς τα φώτα της πόλης.
να δω κανένα να πέφτει και να εύχομαι.

να πούμε μαλακίες και να γελάμε κρατώντας τις κοιλιές μας.
να πούμε τίποτα σοβαρό και βαθυστόχαστο.
να βρούμε το νόημα της ζωής, και πάλι να το χάσουμε.

να με τσιμπίσουν τα κουνούπια.
να καεί η πλάτη μου.

να λιώσω στη μπιρίμπα.
να μη σκέφτομαι για λίγο.

να μυρίζω όλη μέρα καρύδα.
να μυρίζω όλη μέρα αντικουνουπικά.

να βρω ένα καλό μέρος να στήσω τη σκοινή μου.
να περάσω καλά.
και να μη φοβάμαι πως θα μου βγει σε κακό..

(να μη ξεχάσω το φορτιστή μου)

καλά ταξίδια σε όσους ταξιδέψετε.
καλό δρόμο και καλή επιστροφή

τα λέμε.

22.7.07

επέτειος

33 χρόνια φυλάκια και πολεμίστρες σαν και αυτό χωρίζουν τη Λευκωσία .



33 χρόνια πέρασαν απο το πραξικόπημα και την είσβολή στο νησί.

ο παππούς μου δε πρόλαβε να ξαναδεί το πατρικό του.

και εγώ για να το δώ δείχω διαβατήριο και περνάω απέναντι.




εκεί συνάντησα και αυτή τη μικρή Τουρκο-Κύπρια στον Απόστολο Ανδρέα






Ελπίζω μια μέρα να μπορέσω να τη συναντήσω χωρίς να περάσω απο στρατιώτες και οδοφράγματα.

20.7.07

Μεταπτυχιακά-Ολική επαναφορά

Πριν 2 βδομάδες, αν θυμάμαι καλά, είχα γράψει για τα μεταπτυχιακά που χάσαμε κάπου στο δρόμο, όταν η διοίκηση της σχολής ζήτησε απο το υπυργείο παιδείας μεγαλύτερη χρηματοδότηση.Όταν αυτό δεν έγινε η σχολή αποφάσισε να μη γίνουν φέτος και να προσπαθήσουν και πάλι απο την επόμενη χρονιά για αναδόμηση των μεταπτυχιακών. (πολύ μπέρδεμα η ιστορία αν θες μπορείς να το διαβάσεις στο "Χάσαμε τα μεταπτυχιακά-stop)

Γενικά δεν είμαι άνθρωπος που αφήνω τα πράγματα να περάσουν αν δε δώσω μια μάχη ή αν δε στολίσω κάποιον με κοσμητικά επίθετα.Κάπου, κάπως θα το εκτονώσω δε γίνεται!Μαζευτίκαμε λοιπόν 3 άτομα και γράψαμε μια επιστολή για τη γαμημένη,..ήθελα να πω τη δύσκολη αυτή κατάσταση και τη δώσαμε στον πρόεδρο του τμήματος αλλά ενημερώσαμε και τα γραφειοκρατικά συμβούλια προπτυχιακών και μεταπτυχιακών

Την επόμενη δέχτηκα ένα τηλεφώνημα απο τον πρόεδρο της σχολής που με καλούσε στο γραφείο του να το κουβεντιάσουμε.Πήγα με ένα ύφος "γαμώ το κωλοσύστημά σας" και "που με τραβολογάτε πρωινιάτικα". Η συζήτηση κινήθηκε σε ήσυχους (για τα δικά μου δεδομένα) τόνους.Είπαμε ο καθένας οτι (μαλακίες) είχαμε να πούμε και συμφωνήσαμε πως διαφωνούμε.
Φρόντισα όμως να τον ενημερώσω πως αν δει το θέμα αυτό σε κάποιο δελτίο των 8 ή σε κάποιο έντυπο να ξέρει πως εγώ το έχω δώσει. "Σας το λέω απλά για να μην απορείτε πως βγήκε το θέμα" ήταν η ακριβής μου φράση! και συμπλήρωσα "Λυπάμαι αν χρειαστεί να λύσουμε έτσι τη διαφορά μας αλλά θα χρησιμοποιήσω όποιο μέσο διαθέτω" .

Μετά απο αυτή την δήλωση κλείσαμε ένα ακόμη ραντεβού και έιπε πως θα με πάρει τηλέφωνο αφού δει τι σκέφτεται και ο υπόλοιπος σύλλογος.'Επειτα εγώ ενημέρωσα τον σύλλογο των μεταπτυχιακών και αυτοί με τη σειρά τους προχώρησαν το θέμα στον πρύτανη και στο υπουργείο.
Κυριακή βράδυ και ενώ επέστρεφα με τη παρέα μου απο τας θάλασσας με κάλεσε στο κινητό μου ο κύριος πρόεδρος για να μου πει πως θα γίνουν τελικά τα μεταπτυχιακά και να ενημερώσω και τους υπόλοιπους για να μη πάρουμε άλλα τηλέφωνα κτλ κτλ..
Ένα μικρό βήμα απο μας, ένα τεράστιο βήμα για άλλους 300 που θέλουν να δώσουν για μεταπτυχιακά.

Ηθικό δίδαγμα : Το σύστημα δε θέλει μολότοφ θέλει τρόπο!
Ηθικό δίδαγμα 2:Τα μέσα ενημέρωσης είναι η μεγαλύτερη τρομοκρατική δύναμη στον τόπο!

Υ.Γ:αν μετά απο αυτά δε περάσω (πάλι) στο μεταπτυχιακό θα πω στον πρόεδρο να τα ακυρώσει αλλιώς θα το βγάλω στα κανάλια.

Υ.Γ 2:έχω διάβασμα γαμώ τη μου

Υ.Γ 3:να θυμηθώ να βγάλω στα κανάλια την απο πάνω που τινάζει (χαλάκι καλοκαιριάτικα?) στις 5 το πρωί!!

19.7.07

απορία

έχω λοιπόν μια απορία
που πανε οι gay άντρες όταν γεράσουν?
Ξέρει κανείς που βρίσκονται?

Η gay κουλτούρα μας δείχνει που είμαστε στα 15 μας.
Στην αυλή του σχολείου να έχουμε σπαστεί που μας είπαν πούστηδες.

Ξέρω που είμαστε στα 20.
Σε κάποια σχολή να μαθαίνουμε απο κομμωτική μέχρι μηχανολογία.

Θυμάμαι που ήμουνα στα 25 μου.
Στο ίδιο σπίτι που έιμαι τώρα να περιμένω να πάρω πτυχίο

Οι 30 something φίλοι μου ζουν το παραγωγικό κομμάτι της ζωής τους.
όπως φαντάζομαι κάνουν και οι 40 something..
Ερωτεύονται, κάνουν σχέσεις, ταξίδια, έρωτα,εργάζονται..
Υπάρχουν και ζούν...Το ξέρω τους βλέπω (και τους ερωτεύομαι)

Μετά τι γίνεται ρε παιδιά?
Ξέρει κανείς τη συνέχεια του story να το πει και σε'μενα?

Είναι ίσως ο παππούς που παίζει πρέφα στο καφενείο?
Είναι ο μανάβης της γειτονιάς που κλείνει στις 11 το βράδυ?
Είναι ο μοναχικός κύριος που κόβει όλη μέρα μοναχικές βόλτες?
Είναι ο κύριος που κατεβαίνει στην πορεία για τις συντάξεις?

Έχουν σχέσεις οι gay άντρες μετά τα 60?
Έχουν ερωτική ζωή?
Φλερτάρουν?
Που βρίσκονται ρε παιδιά οι gay παππούδες?

ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΥΠΑΡΞΙΑΚΗ ΑΠΟΡΙΑ ΜΟΥ!!

(αν επίσης γνωρίζει και που πάει ο έρωτας όταν πεθάνει ακόμη καλύτερα)


18.7.07

10 στοφές

ΕΚΑΝΑ 10 ΣΤΡΟΦΕΣ
ΚΙ ΕΙΔΑ ΠΩΣ ΔΕ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΠΟΤΕ


ΕΝΙΩΣΑ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΨΥΧΗ
ΝΑ ΠΛΑΝΟΥΝΤΑΙ ΑΚΟΜΗ
ΣΤΟ ΠΕΡΑ ΣΥΜΠΑΝ

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΚΑΡΤΕΡΙΚΑ
ΤΗΝ ΜΗΤΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΤΑ ΔΕΧΤΕΙ

αμνηστία (over and over and over again)

με συγκλονίζει αυτό το κομμάτι..
με συγκινεί τόσο πολύ..
και οχι γενικά δε συγκινούμαι εύκολα..
ακουπμάει κάτι τόσο βαθειά που ούτε ξέρω που βρίσκεται...
και όμως θα'πρεπε να ξέρω γαμώτο..
με έχω ανιχνεύσει σε γερές δώσεις ...
με γερά νεύρα....
με όρεξη και με διαστροφή.....
να βρω τις γωνιές μου....
να τις συγιρίσω.....
να καθαρίσω τις μισοκομμένες μου μνήμες και να τις δέσω γερά
και όμως δε ξέρω που διαολεμένα ακουμπάει....

κάθε λέξη σημαίνει άλλες εκατό
και όλες μαζί ζητάνε να λυτρωθούν...
ταυτόχρονα....

και όμως οχι με βία...
αλλά γαλήνια...

γιατί θα βγάλω τους ορούς απ'τα χέρια και θα περπατήσω
και όταν θα βγώ έξω θα δω το πιο ωραίο απόγευμα της ζωης μου
για πρώτη φορά


θα δω τη ζωή μου

αμνηστία

12.7.07

Φανταρο-επέτειος

11/7/1998
κατατάγομαι φανταράκι
ήμουνα μόλις 17 χρονών.
απίστευτος τρόμος.

Πάνε πια 9 χρόνια!Απίστευτο μου φαίνεται..Μετράω σωστά?
Θυμάμαι όμως τα πάντα απο εκείνες τις μέρες.
Το προηγούμενο βράδυ είχα πάει στη κολητή μου.
Οι άλλοι βγαίνουν και τα πίνουν και τα σπάνε,
και γω ήμουνα σε ένα καναπέ και αποχαιρετούσα τη ζωή μου όπως μέχρι τότε την ήξερα.

Με μια βότκα (πορτοκάλι τότε) να αναλύω (τι πρωτότυπο)
τους φόβους μου και όλα τα ενδεχόμενα..
είχα σκεφτεί μέχρι και την αυτοκτονία τότε (τόσο τραγικά και εφηβικά)

Τελικά αποκοιμήθικα στον καναπέ
και με ξύπνησε ο μπαμπάς της κολλητής για να πάω σπίτι.

Απίστευτο το επόμενο πρωί
η μαμά να κλαίει κρυφά στη κουζίνα
εμένα το αίμα μου να έχει παγώσει
και προς το άγνωστο αμήχανος (όπως πάντα)

3 ώρες δρόμος με το αμάξι ήτανε το στρατόπεδο που έπρεπε να καταταγώ.
Πέρασα τη πύλη με την αίσθηση οικειοθελούς (?) εισόδου σε σωφρονιστικό ίδρυμα.

Μας έβαλαν στην ουρά και μας πέρασαν απο καμιά δεκαριά πάγκους και γραφεία.
Μας είπαν να τους παραδώσουμε όποιο αιχμηρό αντικέιμενο είχαμε όπως και όλα τα φάρμακα που είχαμε μαζί μας.(πάλι καλά που κρατήσαμε τα κορδόνια μας)

Έπειτα μας μάντρωναν δέκα-δέκα πίσω απο ένα παραβάν όπου έπρεπε να γθυθούμε
(ναι εντελώς) και να σταθούμε ένας ένας γυμνοί μπροστά σε μια επιτροπή για να μας κοιτάξουν ύψος βάρος σημάδια τατουάζ και οτι άλλο μπορεί να μας ενδιαφέρει στα νέα σκλαβάκια μας..
Περισσότερο ήτανε νομίζω η έννοια της μη-ελευθερίας με δεκάδες διαταγές απο τη πρώτη μέρα..μέχρι και το οτι μπορώ να σε διατάξω να βγάλεις το βρακί σου (και όχι με την καλή έννοια).

Τελικά πέρασα πολύ καλά στο κέντρο εκπαίδευσης.
Θυμάμαι στο πρώτο επισκεπτήριο όλοι είχανε πει στις μανάδες τους να φέρουν οτι φαγητό τους περνούσε απ'το κεφάλι και εγω ζήτησα πρώτα το "ΚΛΙΚ" και μετά τα υπόλοιπα.

Κοιμόμασταν σε ένα θάλαμο (?) αίθουσα (?) 100 άτομα.
Μπορείτε να φανταστείτε την κατάσταση με 40 βαθμούς.
Ξυπνούσαμε ψαρωμένοι μια ώρα πριν το εγερτήριο να προλάβουμε να ετοιμαστούμε.
6 ώρες κάθε πρωί εκπαίδευση στον καύσωνα.
Στον φαλακρό λόφο όπως τον λέγανε.
και μετά ορκωμοσία..πέφτανε όλοι σαν τα κοτόπουλα.

Γνώρισα καλά παιδιά εκεί μα δεν κρατήσαμε επαφή με κανένα.
.Τουλάχιστον δε βαρέθηκα καθόλου (που χρόνος)

Ακολούθησαν αρκετοί βαρετοί και άσκοποι μήνες.





angel-baby


11.7.07

...

ΗΤΑΝΕ Η ΜΕΡΑ ΜΟΥ ΡΕΥΣΤΗ

ΜΕΛΙ ΠΟΥ ΤΡΕΧΕΙ ΚΑΙ ΚΟΛΑΕΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑ

ΑΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΣΤΑΣΙΔΙ ΜΟΥ
ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ
ΤΟΥΤΗ Η ΦΟΡΑ
ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΑΩ

καλοκαίρι 2003

7 Κόυπες



Είπα το ναι στην αρχή
Δίχως σκεψη

Γέλασα και εστησα εμπρός μου κούπες 7
Περιμένοντας να βρέξει

Λάτρεψα την τελετουργία και αγίασα όλα τα κεριά

Φρόντισα στη κάθε κούπα να ‘χω να βγαίνει καπνός

Ως το τέλος του

Στη πρώτη έκαιγα ανθούς
Στη δεύτερη σουσάμι
Στη τρίτη φυλλα δάφνης
και η τέταρτη καρπούς

η πέμπτη είχε τους φόβους μου
και η έκτη τιμωρίες

στην έβδομη πυκνός καπνός

η πίστη μου μεγάλη

9.7.07

10 ευχές

ΕΚΑΝΑ 10 ΕΥΧΕΣ
ΚΑΙ ΕΥΧΗΘΗΚΑ ΕΣΤΩ ΜΙΑ ΝΑ ΠΙΑΣΕΙ


ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ ΗΤΑΝ ΟΛΕΣ ΜΙΑ

:P

Γιαλούσα 2004


8.7.07

LIVE EARTH (who are you kidding)

24 ώρες μουσική για τη σωτηρία του πλανήτη.
Ωραίο δεν ακούγεται?
Να ενωθούν οι λαοί με κοινό σκοπό κάτω απο τους ίδιους ήχους να γιορτάσουμε να ευαισθητοποιήσουμε τον πλανήτη για την οικολογική καταστροφή..
Καλή θεωρία για έκθεση στις πανελλήνιες ε?

Πόσες φορές έχουμε ακούσει αυτές τις μπουρδολογίες?
Λές και θα δω τη Σακίρα να κουνάει το κώλο της και ευθύς θα τρέξω να ανακυκλώσω τα πλαστικά μπουκαλάκια μου!
Το κόστος αυτών των συναυλιών πρέπει να ήταν τεράστιο..

24 ώρες
χιλιάδες ηχεία
χιλιάδες προβολείς
εκατοντάδες μέτρα καλώδιο
αμέτρητοι φάν να πίνουν τις μπύρες τους
τεράστιες ποσότητες ενέργειας

Δεκάδες super-star μετακινήθηκαν με τα ιδιωτικά αεροπλανάκια και τις πολυτελείς λιμουζίνες τους.
Βάλε 10 φρουρούς ο κάθε ένας.
Συνολάκια..Τερτύπια..Κομμώτριες..

Ένα πανηγυράκι ακόμη.
Στην παγκόσμια αγορά της παγκοσμιοποιημένης μουσικής σκηνής.

Γιατί είναι ευαίσθητη η Μαντόνα το χρυσό μου.
Δε μπορεί.
Πρέπει να το τραγουδήσει, να το πεί.
Την πνίγει το παράπονο τη καλή μου.

Και γω σαν ευαίσθητο τέκνο του πλανήτη τούτου ακούγοντας τη ντίβα να παλεύει με τις χορδές της για το καλό του κόσμου, δεν αντέχω...σπάω..βαλαντώνω...και παω να πάρω το τελευταίο της CD. (as if)

2 δισεκατομύρια άνθρωποι υπολογίστηκε οτι παρακολούθησαν εβλαυικά τη κραυγή των καλλιτεχνών..Πόσες τηλεοράσεις και πόσα PC λειτουργούσαν για πόση ώρα για να μας πουν να κλείνουμε τα PC και τις τηλεοράσεις..

2 δισεκατομύρια άνθρωποι δεν τα είχαν ακούσει ποτέ αυτά..
Πρώτη φορα τα χρυσά μου ήρθαν αντιμέτωπα με την αλήθεια..
Ίσως γιατί ο αγαπημένος τους STAR τους το είχε κρύψει οτι η γη πεθαίνει..
Γιατί αυτά τα 2 δισεκατομύρια όταν χιόνιζε το Μάιο και έσκαγε ο τζίτζικας το Δεκέμβριο δεν είχαν καταλάβει οτι κάτι πάει στραβά..

Και με το δίκιο τους...
Γιατί σου λέει ο άλλος..
"ο Μπους μου λέει πάμε καλά..ο Μπλερ το ίδιο..ο Μητσοτάκης δε μου είπε κάτι..πήρα και τη Μπρίτνευ να της ευχηθώ καλή αποτοξέινωση...και κανέις δε μου έιπε τίποτις"
Πως να τον κατηγορίσεις μετά τον άλλο...?
Ενώ τώρα του λένε: "έλα καλό μου να δεις η Σακίρα το κουνάει (πάλι) και μάλιστα όχι χωρίς λόγο..Αυτή τη φορά το κουνάει με αιτία"

Κουνίστε το λοιπόν χωρίς φόβο μα με πολύ πάθος..
Κουνίσου μωρή..WE ARE LIVE!!!!

(και ένας Θεός ξέρει για πόσο ακόμα ALIVE)

Y.Γ:Σε αυτή τη σελίδα δα βρείτε τους ταπεινούς χορηγούς της ταπεινής εκδήλωσης
http://www.liveearth.org/partners.php

7.7.07

είν' η αγάπη ένα ταξίδι απο γιορτή σε γιορτή

Χάσαμε τα Μεταπτυχιακά-STOP

Τρείς μόλις μήνες πριν τη νέα σχολική χρονιά και ενώ η PAXOS ετοιμάζει τα νέα της τσαντο-μοντελάκια μαθαίνω πως τα μεταπτυχιακά της σχολής μου δε θα γίνουν φέτος.
Ο λόγος όπως μου είπε η γλυκύτατη γραμματέας είναι πως κάναμε καταλήψεις και δεν πήγε το γράμμα έγκαιρα στο υπουργείο για να εγκριθεί το θεματάκι..Μάλιστα η -στάζω μέλι- γραμματέας μου είπε (επι λέξη) "πάρε στο υπουργείο τηλέφωνο και βάλε κανα βύσμα να γίνει το μεταπτυχιακό" !!!! Ρε συ γιατί δε μου το λεγε νωρίτερα?!?

Ο πραγματικός λόγος για την ακύρωση τεσσάρων μεταπτυχιακών είναι τα υπουργικά κονδύλια..
Μέχρι τώρα τα 4 αυτά μεταπτ. χρηματοδοτούνταν ως...1!
και αν δεν το κατάλαβες το κάνω ξεκάθαρο..
θέλει το κάθε μεταπτ. 10 χιλιάδες ευρώ? (λέμε τώρα)
Ε πάρτε 10 χιλιάδες και για τα...4!!
Δε σας φτάνουν?
μα γιατί?
Η κυρία Γιαννάκου μπορεί να πάρει μέχρι και 2 τσάντες με αυτά τα λεφτά και εσείς ούτε 4 μεταπτ. δε μπορείτε να οργανώσετε? ΦΤΟΥ ΣΑΣ!

Πήγε λοιπόν η αίτηση αύξησης της χρηματοδότησης στο υπουργείο και γύρισε πίσω με ένα μεγάλο "ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ"
Οι καλές γραμματείς έστειλαν έπειτα τη παλιά αίτηση (αυτή που κάνει το ένα τέσσερα)
αλλά καθώς ήτω εκπρόθεσμη απορρίφθηκε...!!

Κάθε χρόνο 400 άτομα περίπου κάνουν αίτηση για να μπούν σε αυτά τα μεταπτ.
Απο αυτά τα 400 θαραλλέα παιδάκια περίπου 35 θα πάρουν μια θέση στο όνειρο!!

Φέτος ούτε καν αυτά...
Έτσι για να μάθουμε να παραπονιόμαστε που δε παίρνουν περρισότερους..!

Στο μεταπτυχιακό δικίμασα να μπω πρώτη φορά πέρσυ..
(και λέω πρώτη φορά γιατί ξέρω κοπέλα που πέρασε με τη τέταρτη προσπάθεια!!μπράβο κουράγιο!!)
Εγώ έλεγα να το δοκιμάσω άλλη μια φορά φέτος αλλά η κυρία -αναβαθμίζω τη παιδεία- Γιαννάκου είχε άλλα σχέδια για μένα! και για άλλους 399 περίπου!!

Τώρα πραγματικά δε ξέρω ο χρόνος τι θα φέρει...
Άγνωστον!! (τι τρομακτική λεξούλα)
κατα τα άλλα καλό καλοκαίρι και καλές διακοπές χωρίς έννοιες κτλ κτλ κτλ...

(γιατί δεν έμεινα στο απολυτήριο Λυκείου και μου ήθελα και τριτοβάθμια μου λες?)

ΥΓ:να θυμηθώ να δώσω στη μαμά υπογλώσσιο όταν της το λέω

ΥΓ2:να θυμηθώ να πάρω και εγώ ένα

ΥΓ3:να θυμηθώ να βρώ τι θα γίνω όταν μεγαλώσω...

ΥΓ4:να θυμηθώ να κατέβω στην επόμενη πορεία (ασχέτως θεματολογίας) να βγάλω τα νεύρα μου

5.7.07

Dalida-Bang Bang (extra cult)

SUMMERTIME IN PRAGUE

Aγαπάς τη candy-candy? Απόδειξη!




ευχαριστώ τον όποιο αγαπητο κύριο ή κυρίά ανεβάζει όλα τα επεισόδια της θρυλικής Candy-Candy στο You-Tube.
Παιδικές μνήμες απίστευτες!Λατρεμένη σειρά!Η πρώτη παιδική σαπουνόπερα και μια super-80's αισθητική!

(οι μέρες που το MEGA θα δείχνει για πολλοστή φορα το Ρετιρέ σε επανάληψη δε θα είναι πια ίδιες)

1.7.07

anti-racist (2)

Πήγα τελικά στο αντιρατσιστικό πανηγυράκι...
με τη πιο αρνητική διάθεση που θα μπορούσα να έχω..

ίδιες φάτσες ίδιες σημαίες ίδια ίδια ίδια

υπεγραψα και υπέρ του γκέι γάμου
ανακάλυψα πρόσφατα πως το αγόρι μου έχει τρελή προίκα και είπα να προσπαθήσω να παρω κάτι!!
θΕΛΩ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΠΡΟΙΚΑ
ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΔΙΑΖΥΓΙΟΥ
ΣΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

(μιλάμε είμαι και πολύ αγωνιστής)

και ενώ οι str8 προσπαθούν να αποτάξουν το θεσμό του γάμου
(δεν παντρεύομαι δεν νοικοκυρεύομαι)
οι gay λένε "θέλω να σε πάρω με παπά και με κουμπάρο"
δεν έχω δει ποτέ άλλους περιθωριοποιημένους ανθρώπους να θέλουν να ενταχθούν τόσο βαθειά στην κοινωνική πραγματικότητα

δε λέω καλό θα ήταν να έχουμε τα δικαιώματα ενός ζευγαριού που συμβιώνει
αν ο ένας παει στον 'Εβρο να μη μένει ο άλλος στο Ρέθυμνο!
Βλέπω όμως οτι ο gay γάμος είναι το νέο target σε μια κοινωνία που ψάχνει νέους εμπορικούς στόχους!

gay κουφετάκια
gay μπομπονιέρες
gay κουστουμάκια
gay προσκλητίρια

σε μια κοινωνία που ψάχνει νέες επενδύσεις είμαστε το νέο κέρδος!
ματαιόδοξοι..φιλάρεσκοι.."επαναστάτες"..και σκληρά εργαζόμενοι χωρίς να έχουμε κάπου αλλού να επενδύσουμε (πχ στο νεο ψυγείο της πεθεράς μας) είμαστε έτοιμοι να ρίξουμε το ρευστό στη πιο trendy γαμίλια δεξίωση που έχει δει ποτέ το interni!

ουφ πάλι λεω πολλά μάλλον
εγώ λέω όσα παιδιά θέλουν να το πάρουν το αγόρι να το πάρουν μη το παιδεύουν!

(στο Amsterdam αδελφές..μου στο Amsterdam!!)

και μια και μιλούσαμε για το αντιρατσιστικό έχω να σας πω πως ο πάγκος με τα σουβλάκια είχε τη μεγαλύτερη επιτυχία..
αυτό είναι μάλλον τελικά που μας ενώνει!!

ΧΑΙΡΕ ΚΟΨΙΔΙ ΑΘΑΝΑΤΟ!!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...