Eurovision-2009

Πάει και αυτό. Τι να πω για το αποτέλεσμα. Αναμενώμενο αλλά όχι και με τόση διαφορά σε ψήφους. Η Νορβηγία φέτος έσπασε όλα τα ρεκόρ. Ήταν πρώτο στα στοιχήματα και στους φαν για 4 μήνες και πήρε την πιο ψηλή βαθμολογία που έχει πάρει ποτέ τραγούδι στη Eurovision.
Για μένα ήτανε η μέση λύση ανάμεσα σε επιτροπές και κοινό. Ένα τραγούδι που μπορείς να το ακούσεις και δεν σου ματώνει τ'αυτιά με μια ζωντανή σκηνική παρουσία. Δε ξέρω όμως αν τελικά κέρδισε αυτό το τραγούδι ακριβώς επειδή ακουγόταν για τόσο καιρό οτι είναι το μεγάλο φαβορί.

Να σας πω την αλήθεια εγώ περίμενα και ήλπιζα για μια αντροπή αλλά αυτή δεν ήρθε ποτέ. Χάρηκα πολύ όμως που η Ισλανδία κέρδισε τη δεύτερη θέση αφού ηταν ένα απο τα 4 αγαπημένα μου κομμάτια. Δεν κατάλαβα ποτέ όμως και ούτε νομίζω να μπορέσω ποτέ να καταλάβω γιατί η Τουρκία και το Αζερμπαιζάν έφτασαν τόσο ψηλά. Η Τουρκάλα ήταν χάλια στη σκηνή και το Αζερμπαιζαν ήταν ένα μέτριο τραγουδάκι.

Τα άλλα 3 αγαπημένα μου τραγούδια κατάφεραν μια θέση στη δεκάδα αν και πραγματικά πίστευα πως η Πατρίτσια Κας μπορούσε να κερδίσει τον διαγωνισμό. Το ίδιο νόμιζαν και οι Γάλλοι σχολιαστές του διαγωνισμού που κατα τη διάρκεια της παρουσίας της Μολδαβίας έπαιρναν συνέντευξη απο τη Γαλλίδα ντίβα με αποτέλεσμα να μην ακουστεί σχεδόν καθόλου το διαγωνιζόμενο εκείνη τη στιγμή τραγούδι!

Το Αζερμπαιζάν που κέρδισε την τρίτη θέση με τη δεύτερη μόλις συμμετοχή του στον διαγωνισμό μάλλον δεν κατάλαβε κάτι καλά απο τους κανόνες. Την ώρα που στην οθόνη μας βλέπαμε τους αριθμούς των χωρών για να ψηφίσουμε οι αριθμοί και τα τηλέφωνα για την Αρμενία απουσίαζαν απο την οθόνη! Ακόμη και αν προσπαθούσες να καλέσεις με βάση τον αύξοντα αριθμό για να ψηφίσεις την Αρμενία αυτό ήταν αδύνατο!

Η Βοσνία κέρδισε το βραβείο καλύτερου τραγουδιού-σύνθεσης ένα βραβείο που δίνεται κάθε χρόνο στον διαγωνισμό. (το ποιος ψηφίζει εδώ μου διαφέυγει)

Τουρκοκυπριακές σημαίες (ή αλλιώς σημαίες του ψευδοκράτους) εμφανίστηκαν στην οθόνη μας να κυματίζουν κατα τη διάρκεια του διαγωνισμού. Οι υπεύθυνοι του διαγωνισμού δε μπόρεσαν να κάνουν κάτι για αυτό το παρατράγουδο? Δηλαδή εγώ αμα μπω και σηκώσω μια Ναζιστική σβάστιγκα αυτό θα είναι εντάξει?

Τώρα για τον SAKIS τι να πω. Τι την ήθελες τη δεύτερη φορά βρε αγόρι μου? Η έβδομη θέση πάντως δεν ήταν καθόλου κακή σε μια τέτοια χρονιά. Μέχρι και την Πατρίσια ξεπέρασε σε ψήφους! Αυτό που μου έκανε όμως εντύπωση ήτανε πως τραγούδια σαν το τουρκικό που ήτανε σε παρόμοια λογική με αυτό της Ελλάδας ψηφίστικαν προφανώς απο επιτροπές και έφτασαν τόσο ψηλά στη βαθμολογία

Οι εποχές έχουνε αλλάξει στη Eurovision για άλλη μια φορά τα τελευτάια χρόνια. Κάθε χρόνο νέοι κανόνες και νέοι τρόποι επιλογής. Ας αποφασίσουνε λοιπόν ποιος τρόπος τους βολεύει να ξέρουμε και εμείς με τι κριτίρια να διαγωνιζόμαστε.

και μια τελευταία απορία: Αυτό το μπλε πράμα τι υποτίθεται οτι ήτανε τελικά?

Άντε βρε τα λέμε του χρόνου στη Νορβηγία!