Jingle-Jingle

Αύριο πετώ για το νησί! Εκεί μου λένε πω έχει 17 βαθμούς. Άλλη μια φορά χριστούγεννα και νέα χρονιά χωρίς το αγόρι μου. Πρέπει όπως κάθε χρόνο να διαλέξω και τώρα που εκεί κάτω είναι δύσκολα τα πράγματα πρέπει να παω να βρω την ηρεμία μου μέσα στο χάος.
Εντάξει. Θα πάω να βρω το παιδικό μου δωμάτιο να ξαπλώσω στο κρεβάτι και να ελπίζω να βρω την ασφάλεια. Για πόσο όμως χρειάζεται ένας άνθρωπος την ασφάλεια του πατρικού του? Έχω φτάσει σχεδόν τα 30 και όμως θέλω το δώρο του Αη Βασίλη κάτω απ΄το δέντρο και τα σπιτικά γλυκά και τη ζεστασιά και όλη την αγγαλιά του σπιτιού των παιδικών μου χρόνων. Να πάω εκεί και να γαληνέψω για να γυρίσω και πάλι εδώ πιο δυνατός υγιής και καλοταισμένος. Μακάρι!
Σας εύχομαι να βρείτε και εσείς τις αγγαλιές που θέλετε να χωθείτε και να περάσετε όμορφα όσο μπορείτε. Γιατί οι γιορτές είναι κυρίως δύσκολες. Σε φέρνουν αντιμέτωπο με τις ελλείψεις σου τα θέλω σου και την υπαρκτή ή οχι ευτυχία σου.
Καλές γιορτές!! Τα λέμε απ'το νησί αν και λίγο δύσκολα γιατί το internet εκεί έχει παραμείνει παιδικό όσο και το δωμάτιό μου.