2.5.08

στα 79

Στα 79 όταν θα' μαι γιαγιά τραγουδούσε η Βίσση στα 80s. Πόσο μακρινό ακουγότανε τότε.

Η γιαγιά έφτασε τα 94. Την ρωτάω τι χρονιά έχουμε και μου λέει 1994. Θυμάται πως γεννήθηκε το 14 αλλά δε μπορεί να κάνει την πρόσθεση. Η μαμά μου έφτασε τα 60 και οι αδερφές της είναι μεγαλύτερες. Ο ξάδερφός μου που είναι μεγαλύτερος κατά 3 μήνες έκλεισε τα 28 και έρχεται η σειρά μου. Του λέω πως νιώθω 25 και αυτός λέει πως νιώθει 15 και γελάει δυνατά. Η ξαδέρφη μου που όταν ήταν έφηβη στα 80s μου έβαζε να ακούω Maddona στο ρόζ της δωμάτιο έκλεισε τα 38 και έχει δύο κόρες.

Οι φίλοι μου έχουν κανονικές δουλειές. Απ'αυτές που πας με το κουστούμι ή το ταγιέρ και κάνουν οικονομικά marketing και διαφήμηση. Έχουν καλούς μισθούς, αγοράζουν σπίτια ή χτίζουν πάνω απο αυτό της μαμάς και μένουν εκεί με το ταίρι τους. Συναντιούνται στα καφέ στο διάλειμμα και συζητάνε για την πτώση της οικονομίας και αν οι μετοχές πάνε καλά. Ξέρουν απ' έξω τους καφέδες στα starbucks και στα gloria-jeans και κάνουν υπερωρίες.

Εγώ ακόμη δεν ξέρω να οδηγώ και δεν ξέρω αν θέλω και να μάθω. Αγοράζω αρκετά lego και παίζω με τα τουβλάκια μου! Τραβάω τις σπουδές μου απ' τα μαλλιά και δεν έχω δουλέψει και ποτέ. Είμαι μάλλον ένας χαραμοφάης ή απλά πολύ τεμπέλης. Η τελευταία αγγελία που μου τράβηξε το ενδιαφέρον τόσο ώστε να τηλεφωνήσω ήτανε μια που ζητούσε κλόουν για παιδικά πάρτυ! Δεν ξέρω αν απλά σέρνω τον χρόνο ή αν αυτός κινείται τόσο αργά μέσα μου.

Πρέπει πάντως να τρέξω. Οι ρόλοι σιγά σιγά αντιστρέφονται και θα πρέπει να είμαι ο "μεγάλος" του σπιτιού. Αν οι δικοί μου χρειαστούν βοήθεια, οικονομική ιατρική ή απλά έστω φροντίδα θα πρέπει να είμαι δίπλα τους. Για την ώρα με κρατάνε ακόμη απ'το χέρι
και αν και ξέρω να περπατάω καλά φοβάμαι μήπως χάσω την ισσοροπία μου. Απλά απορώ πότε πέρασε έτσι ο καιρός.

Μου φαίνεται τόσο πρόσφατο που η ξαδέρφη μου αγόρασε τον τελευταίο δίσκο (όχι cd δίσκο) της Βίσση και λιώναμε στο πικ-απ τον "τελευταίο χορό" και το "εμείς". Ψάχνω και κατεβάζω Ρακιτζή και Πωλίνα και πάω πίσω στα super-80s! Εκεί που ήμουνα 8-9 χρονών και ο Κηλαηδόνης ήταν στα φόρτε του. Είχε βγεί και λίγα χρόνια πριν το "κυκλοφορώ και οπλοφορώ" και ακούγαμε συνέχεια τον "'Αδωνη". Τα μεσημέρια έβλεπα Σταμάτη Γαρδέλη στο βίντεο με ένα μπολ σταφύλι και το "Αυτός αυτή και τα μυστήρια" φανατικά.

Τώρα βλέπω "Grey's Anatomy" και "Lost" που κατεβάζω απο το net. Η κόρη της ξαδέρφης μου ακούει Madonna με τις φίλες της στο ροζ της δωμάτιο και η Πρωτοψάλτη τραγουδάει μαλακίες. Εξακολουθώ να προτιμώ το "La isla bonita" και την Eurovision μιας άλλης εποχής και ώρες ώρες γίνομαι τόσο γραφικός με το παρελθόν μου σχεδόν θα ψήφιζα ΚΚΕ!

Σε 3 μήνες θα κλείσω τα 28 και όπως λέει και το μωρό μου τριανταρίζω. Είναι λίγο σοκαριστικό για ΄μένα ειδικά αφού τα στρουμφάκια δε σταμάτησαν ποτέ να προβάλονται και ενώ η μάνα μου μου έλεγε συνέχεια πως θα ψηλώσω άμα μεγαλώσω δεν ξεπέρασα ποτέ το 1.70. Αφού λοιπόν είμαι ακόμη τόσο κοντός πως γίνεται να έχω μεγαλώσει; Πως γίνεται η μάνα μου να βγαίνει στην σύνταξη και εγώ ακόμη να μη φτάνω τα πάνω πάνω ντουλάπια;

Σκέφτομαι να γεμίσω μικρά κίτρινα εκνευριστικά post-it το σπίτι που να γράφουν την χρονολογία και την ηλικία μου. Ίσως κάνω το ίδιο και στο σπίτι της γιαγιάς μου! Που ξέρεις μπορεί να μας επαναφέρουν και τους δύο στο 2008!

14 comments:

Ken said...

Φεύγουν τα χρόνια, όλα αλλάζουν, όοοολα
Μόνο η αγάπη μένει μεσ' στην καρδιάαααααα!

ΠΑΥΛΟΣ said...

Και τι στεναχωριέσαι, εγώ 45αρίζω φέτος το καλοκαίρι, αλλά αισθάνομαι 15. Μην το κάνουμε θέμα!!!

Είδωλο said...

Οι φίλοι μου έχουν κανονικές δουλειές. Απ'αυτές που πας με το κουστούμι ή το ταγιέρ και κάνουν οικονομικά marketing και διαφήμηση. Έχουν καλούς μισθούς, αγοράζουν σπίτια ή χτίζουν πάνω απο αυτό της μαμάς και μένουν εκεί με το ταίρι τους. Συναντιούνται στα καφέ στο διάλειμμα και συζητάνε για την πτώση της οικονομίας και αν οι μετοχές πάνε καλά. Ξέρουν απ' έξω τους καφέδες στα starbucks και στα gloria-jeans και κάνουν υπερωρίες.


ααααχ.. αυτα σκεφτομαι καθε μερα και ξαφνικα βλεπω ενα χρονοδιαγραμμα της ζωης μου τραγικο.

revqueer said...

Σε ζηλεύω! Εμένα οι φίλοι μου με κατηγορούν πως γεννήθηκα 40 χρονών, whatever that means...

tovenito said...

ποπο σε καταλαβαίνω απόλυτα. κι εγώ αρνούμαι να μεγαλώσω. και άντε να αρνείσαι εσύ να μεγαλώσεις είναι δικαίωμά σου. οι άλλοι γιατί μας το υπενθυμίζουν συνέχεια;;ε; όσο μπορούμε όλοι προσπαθούμε να παρατείνουμε το χρόνο, δηλαδή την προστασία που νιώθουμε και έχουμε όντας μικρότεροι..

Aντώνης said...

Θα ήθελα αυτό το κείμενο να το είχα γράψει εγώ :)

tsarlatann said...

... kai an voithisei, vgale apo to patari ta 3 rologia pou sou eixa xarisei kapote, kai valta ola mazi apenanti apo to krevati sou...

xronos, agxos, programma, xronos, xronos, xronos...

se filw...

Provato said...

μωρέ ας φτάσω εγώ τα 94 και ας νομίζψω ότι βρισκόμαστε ακόμα στο 1986!


πολύ ωραίο ποστ. μπράβο. γλυκό και γεμάτο ουσίες.

:-)

χρόνια πολλά! :-)

BLUEPRINTS said...

θα με υποχρεώνατε να μη μιλάτε για ηλικίες...
πολύ όμορφο κείμενο :)

APSOY said...

Ρε συ,...
ΟΥΦ λέμε!

Θα γίνω γραφικός αλλά είναι απ' τα ωραιότερα κείμενα που έχω διαβάσει. Χτύπησες φλέβα αφού πριν λίγο καιρό έγινα 27 και οδεύω στα 28 και δυσκολεύομαι εξίσου με τα πάνω ντουλάπια ;)

Απ' τα ωραιότερα κείμενα ΕΒΕΡ!
Είσαι κορυφή!!! Μπράβο σου!!!

ds said...

"Τώρα βλέπω "Grey's Anatomy" και "Lost" που κατεβάζω απο το net. Η κόρη της ξαδέρφης μου ακούει Madonna με τις φίλες της στο ροζ της δωμάτιο και η Πρωτοψάλτη τραγουδάει μαλακίες. Εξακολουθώ να προτιμώ το "La isla bonita" και την Eurovision μιας άλλης εποχής"

Πόσο με εκφράζει αυτή η παράγραφος! Ακριβώς τα ίδια που κάνω κι εγώ!

phoinix said...

:) ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.
Είναι ωραίο να σε καταλαβαίνουν οι άλλοι μερικές φορές.
το πρόβλημα είναι ότι παρόλο που νιώθω 25 (ώρες ώρες 15 και το μωρό μου λέει ότι είμαι 5) ζω λες και είμαι 65. Τσαγάκι κουβερτούλα scrable είναι ο τέλειος συνδυασμός! Κάνω κυρίως ήσυχες διακοπές, βαριέμαι τα clubs και έχω αρκετές παππουδίστικες ζακετούλες..αλλά αυτό είναι μάλλον ένα άλλο θέμα.
Τα φιλιά μου και τις καλύτερες ευχές σε όλους σας.

Αρκούρης said...

άμα το μωρό λέει ότι είσαι 5, κάτι παραπάνω θα ξέρει από μας ;)

και μην ξεχνάς: Age is just a number!

gay super hero said...

Η μαγκιά είναι και όταν το βάλεις το κοστούμι να μην πάρεις ποτέ τον εαυτό σου στα σοβαρά.

Άσε τους άλλους να μιλάνε για ακίνητα και μετοχές. Εμείς θα φτιάχνουμε σπιταρώνες με τα λέγκο μας :-)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...