2 απο τις λέξεις που μπήκαν πρόσφατα στο λεξιλόγιό μου και θα μείνουν εκεί ελπίζω για καιρό και σε καθημερινό επίπεδο.
Δεν ήμουνα αυτό που λέμε "άνεργος" για καιρό ούτε πήγα σε πολλές συνεντεύξεις ούτε σκόρπισα πολλα βιογραφικά (οκ κάπου εδώ με μισείς αλλά άκου πρώτα).
Η δουλειά ήρθε μέσα απο εθελοντισμό πρακτική ή όπως αλλιώς θέλεις πες το και όλο αυτό κράτησε τουλάχιστον 4 χρόνια για να έρθει η στιγμή που τόσο εγώ όσο και ο χώρος είμαστε έτοιμοι για μια συνεργασία.
Χαρούμενος είμαι. Και πολύ μάλιστα. Αλλά αυτό το συναίσθημα φόβου και ανεπάρκειας λίγο κυριαρχεί τις τελευταίες μέρες. Αν θα είμαι καλός. Αν θα είμαι τυπικός? Αν θα το αντέξω. Αν θα μπορέσω να το συνεχίσω να το κρατήσω να μην επηρεαστώ απο τα γύρω γύρω. Αν αν αν αν όλα αυτά τα αν μαζί.
Οι φίλοι μου χάρηκαν πολύ. Άνεργοι οι περισσότεροι μπορούν και βρίσκουν μέσα τους το χώρο να χαρούν. Δεν είναι εύκολο. Το έχω ζήσει. Το έχω δοκιμάσει. Οι συμφοιτητές που ξέρουν τα τι και τα πως χάρηκαν κ'αυτοί...οι περισσότεροι.
Όχι δεν μπορούν να χαρούν όλοι και να είναι υποστηρικτικοί και να σε χτυπάνε φιλικά στη πλάτη. Αλλά άμα δε μπορείς να χτυπήσεις τον άλλο "φιλικά στην πλάτη" μην κάνεις τίποτα άλλο πίσω απο την πλάτη του. Έλα μπροστά στα μούτρα του και πες του αυτό που νομίζεις.
Δε λέω οτι εγώ το έκανα αυτό πάντα και σε όλες τις περιπτώσεις. Σίγουρα όμως σε όσους συναδέλφους και συμφοιτητές θεωρούσα "φίλους" μου προσπάθησα να είμαι ανοιχτός ειλικρινής και...όχι ρουφιάνος.
Αυτά έχει το ζωή έ?
so if you cant take it kiss my ass but i worked hard for this so let me be! or just let go!
4 comments:
Κάθε άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του και όσους εξαρτώνται από τη δουλειά του έχει μέσα του όλα αυτά τα αν. Όσο για τους άλλους, θα ήταν αλλιώς ο κόσμος μας αν συνέβαινε αυτό που ζητάς. Σε κάθε χώρο θα υπάρχουν αυτοί που θα σε υποστηρίξουν κι αυτοί που θα σου βάλουν τρικλοποδιές.
Μπράβο σου φίλε για τη δουλειά. Προχώρα, δούλεψε με τρόπο που θα έχεις τη συνείδησή σου ήσυχη και μη φοβάσαι. Καλή αρχή
Ναι, σε συμμερίζομαι...Κι εγώ το έχω τελευταία αυτό το παράπονο! Έμαθα ότι πίσω από την πλάτη μου άνθρωποι που νόμιζα ότι με συμπαθούσαν στοιχειωδώς (ή που τέλος πάντων δεν πείραξα ποτέ) με έθαβαν για μία δουλειά που είχα πάρει, παρ' όλο που αυτή ήταν σύμβαση ενός μηνός και αφορούσε περισσότερο σε αγγαρείες παρά σε λεφτά. Κι εμένα δε θυμάμαι να ήρθε κανείς να μου "την είπε" τουλάχιστον ευθέως "ποιος σε έβαλε εσένα, και γιατί, υπεύθυνη για αυτό το πόστο, εγώ βασικά διαφωνώ". Απλά έτυχε να το μάθω και να πληγωθώ κι να μην μπορώ να απαντήσω κιόλας! Ελπίζω τώρα να νιώθεις λιγότερο μόνος σε αυτή την απογοήτευση. Όπως λέει και ο φίλος παραπάνω, εάν έχεις τη συνείδησή σου ήσυχη, μη φοβάσαι τίποτα!
Φιλιά, Μυρτώ
να ευχηθώ λοιπόν καλή αρχή?
σιδεροκέφαλος
Post a Comment