ξέρεις.
είναι μερικοί, που δε χρειάστηκε ποτέ.
τίποτα δε χρειάστηκε.
η τουλάχιστον σχεδόν τίποτα
ή τουλάχιστον τίποτα απο αυτά που χρειαστήκαμε εμείς.
είναι κάποιοι που δε ξέρουν πως είναι.
και να'ναι καλά
και ας μη μάθουν ποτέ.
μα όσοι ξέρουν ίσως καταλάβουν
έτσι και αλλιώς ο καθένας ξέρει για την πάρτη του
τι να σου πω και τι να μου πεις και τι νόημα έχει
να μοιραζόμαστε ιστορίες
και εμπειρίες
και μαλακίες
τι νόημα έχει να τα λέμε;
ο καθένας έχει μέσα του αυτό που είναι
και δεν είναι πάντα λέξεις.
δεν υπάρχουν πάντα οι λέξεις
είτε σε σειρά
είτε πεταμένες.
σε όποια γλώσσα και αν το θες.
δεν υπάρχουν πάντα οι λέξεις.
είναι άλλα
πιο δυνατά.
πάει πάλι να ξημερώσει σε λίγο
και άντε πες αυτό που σε γεμίζει με λέξεις.
οι λέξεις στο τέλος χάνουν στο ζύγι μου.
7 comments:
*Κάποιοι δεν ξέρουν πώς είναι. Μα κάποιες φορές ίσως η υπάρξή τους και μόνο να είναι, αν μη τι άλλο, χρήσιμη.
*Τι να σου πω, τι να μου πεις. Πες το έστω να το βγάλεις από μέσα σου, με όποιες λέξεις έχεις. Σίγουρα ο καθένας ξέρει μόνος του τι νιώθει αλλά μην υποτιμάς και το μοίρασμα. Διαφορετικά, γιατί έγραψες έστω αυτές τις λέξεις; :)
Με λέξεις ξεγελάμε τη σιωπή μας κι αυτή καγχάζει με τη σκέψη μας πως δήθεν την μιλήσαμε.
Η μόνη αληθινή γλώσσα, είχε πει κάποτε ένα φωτισμένος καθηγητής γλωσσολογίας, είναι η σιωπή!
Είδες, τα κατάφερε ο Ουαλός. :)
@nikos: :) έχεις δίκιο ακόμη και αυτό που έγραψα είναι φυσικά με λέξεις. αλλά μερικές φορές οι τόσο πιστές και υπάκουες λέξεις χάνουν δύναμη.
@Ίρμα: Η μόνη αληθινή γλώσσα ίσως είναι η σιωπή ανάμεσα σε 2 ανθρώπους που πλέον έχουν μοιραστεί όλες τις λέξεις. (αν αυτό βγάζει νόημα)
@nikos: Μπράβο στον cute Jon! πολύ το χάρηκα
Λοιπόν; ευχαριστημένος; ούτε μαντικές ικανότητες να είχες...
@nikos: χεχε! για τη Λένα το χάρηκα! αλλά για τη Κύπρο καθόλου :(
Ε, δεν μπορούμε να τα έχουμε και όλα. Πάντως η σκηνή όπου έδειξε την κοιλιά του με το μήνυμα για τη μαμά ήταν όλα τα λεφτά. :)
Καλημέρες
Post a Comment